ανάλλακτος

και -χτος και -γος, -η, -ο (Α ἀνάλλακτος, -ον)

αυτός που δεν μεταβάλλεται ή δεν μπορεί να μεταβληθεί, αμετάβλητος, αναλλοίωτος

νεοελλ.

1. αυτός που δεν ανταλλάχθηκε ή δεν είναι δυνατόν να ανταλλαχθεί

2. αυτός που δεν αντικαταστάθηκε

3. αυτός που δεν αντικατέστησε τα βρόμικα εσώρουχά του με καθαρά ή τα καθημερινά του ρούχα με γιορτινά, ρυπαρός, βρόμικος

αρχ.

αμετάβλητος, αναλλοίωτος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ἀνάλλακτος < ἀν- στερ. + ἀλλακτός < ἀλλάσσω.

ΠΑΡ. νεοελλ. αναλλαγιά].